* Anton Dautzenberg, Rafelranden van de moraal (novelle)
	Amsterdam AtlasContact 2013 96 p. ISBN 9789025440961 € 5,00	inhoud – achterflap
Misschien is het pathologisch, bijvoorbeeld opstandigheid of een hang naar aandacht die voortkomt uit een slechte jeugd, wie weet. Maar zelfs al zou dat zo zijn, een ding kan romancier Anton (A.H.J.) Dautzenberg niet worden ontzegd. Hij heeft de moed om zaken ter discussie te stellen, waarvan een ((over)grote) meerderheid van Nederlanders allang weet hoe de vork in de steel steekt. In het geval van auteur A.F.Th. van der Heijden (naar aanleiding van de roman Tonio) en de onvolprezen Arnon Grünberg trapt Dautzenberg hard op de tenen van de betreffende kunstenaars en die van cultuurminnend Nederland. Maar hij maakt het tenminste weer goed met beide schrijvers. Ingewikkelder ligt het met de pedofielenvereniging Martijn. Met een steunlidmaatschap gaat Dautzenberg een paar treden omhoog op de ladder van onaangepastheid. Zijn inzet lijkt oprecht en niet helemaal onterecht. In Nederland, zo laat Dautzenberg zien, bestaat een groep van mensen (pedofielen), die, of ze nu over de schreef zijn gegaan of niet, min of meer moreel vogelvrij is. Je kunt ruiten ingooien, alles zeggen en beweren (waar of onwaar, verstandig of onverstandig) en niemand zal het voor ze in het openbaar nog opnemen. Dautzenberg werd steunlid van de vereniging Martijn, een tamelijk radicaal middel, om deze kwestie aan de orde te stellen. Overigens was de agressie die dat vervolgens opriep, de reden waarom Dautzenberg weer lid af werd. Waarom deze “novelle” op deze website? Welnu, Dautzenbergs novelle is geen echte novelle en wat Dautzenberg laat zien, is relevant. Échte morele keuzes – bijvoorbeeld opkomen voor wie niemand wil opkomen – vraagt een geëngageerd tegen de stroom in zwemmen en een verzet tegen de kuddegeest die ons mensen nu eenmaal aangeboren is. Daarmee schetst Dautzenberg een aardig, moreel schaduwportret van het huidige Nederland, waar wegkijken, meepraten met de heersende moraal of zelfs zwijgen de voorkeur lijkt te hebben. Het niet daaraan mee willen doen heeft, zo blijkt, nare en tastbare consequenties. Al met al is de Rafelranden van de moraal een goed geschreven, amusant en prikkelend boekje over morele conventie, de weigering erin mee te gaan en de gevolgen van onaangepast gedrag.